17-TY PONIEDZIAŁEK ... CZY PIĄTEK 13-EGO?
17-ty poniedziałek, a wszystko wskazuje, że musi to być piątek 13-ego...
A może to ta nieszczęśliwa dla Polski i Polaków data... 17-ty września...
Już na wstępie godzinne opóźnienie, problem ze złączem elektrycznym w samochodzie, nie działają światła w przyczepie. Nie poddajemy się, podpinamy przyczepę do wysłużonej Nubiry, światła działają uff... ale... co to?... drzwi się nie da otworzyć. Po krótkiej walce i ten problem opanowany, dajemy radę, ruszamy na rzekę.
Liswarta dziś przyjazna, po opadach deszczu wody więcej, nie szorujemy po dnie. Ale... skoro wody więcej to i nurt szybszy, a kajaki i wiosła jak na złość nie słuchają sterników, z około 7– 8 km trasy, dla części grupy robi się 10 km... Płyną tyłem, bokiem, przodem, każdy brzeg zaliczony, wszystkie pająki i inne robactwo zebrane, droga oczyszczona dla przyszłych grup.
»Wiosłuj z prawej... z praweejj... z prraawweejjj... nie z tej, z tej drugiej prawej« ... pomogło... Płyniemy.
Po walce docieramy do celu. Trzeba spakować kajaki i rozpalić ognisko, w końcu pieczone kiełbaski smakują lepiej niż surowe.
Trwają więc, jak przystało na informatyków, poszukiwania odpowiedniej ku temu....aplikacji. LO ogarnia w tym czasie facebooka ... niestety - jest zasięg jak pisałem wcześniej ... .
Ostatecznie się udało, ogień płonie, kajaki spakowane i spięte. Jeszcze tylko upiec kiełbachy i można wracać ... co poniektórych jednak pech nadal nie opuszcza, zanim przystąpią do konsumpcji muszą szukać kiełbasek w ognisku... Ach ten piątek 13-ego...
Ostatecznie, możemy powoli się zbierać... pospływane, pojedzone, trzeba zgasić ogień (zalać wodą z rzeki) i możemy jechać, ale cóż to?... w rzece chyba wody brak bo w wiadrze zamiast czystej wody jakaś zielenina, rzęska wodna, ... ten piątek 13-ego.
Mimo prześladującego nas pecha, chłopcy z III TI i dziewczyny z I LO, już wyczekują kolejnego spływu! Gratulujemy samozaparcia i chęci. Do zobaczenia na wodzie - jak by nie było, Wychowawca obiecał dwudniowy spływ z noclegami pod namiotem, kto wie, może się jeszcze na wodzie spotkamy.
W tym miejscu podziękowania dla przesympatycznej młodzieży (tej najodważniejszej jej części) z III TI i I LO, za dzień spędzony w doskonałej atmosferze, śmiech to zdrowie - do tego aktywnie i na świeżym powietrzu.
I pamiętajcie ... Nie od razu Rzym czy Kraków zbudowano!
No i Beato - dzięki za udostępnienie bazy, po raz kolejny już zresztą.
