JAK SKUTECZNIE WALCZYĆ ZE STRESEM?
Aby zredukować szkodliwe skutki nie uzewnętrznionego stresu, nie wystarczy tylko go zidentyfikować i sobie uświadomić. Jak wiele jest źródeł stresu, tak wiele jest sposobów radzenia sobie z nim. Jednakże, wszystkie zmiany wymagają wysiłku: należy zmienić źródło stresu i/lub twoje reakcje na niego. Więc jak należy postępować?
- Uświadom sobie co jest twoim stresorem oraz twoje własne emocjonalne i fizyczne reakcje.
- Zaobserwuj swoje niepokoje. Nie ignoruj ich. Nie lekceważ ich.
- Ustal, które wydarzenia wywołują w tobie niepokój. Jak sobie tłumaczysz znaczenie tych wydarzeń?
- Zaobserwuj jak twoje ciało reaguje na stres. Czy jest to zdenerwowanie, a może fizyczny rozstrój? Jeśli tak, to jak on przebiega?
- Ustal, co możesz zmienić.
- Czy możesz zmienić swoje stresory poprzez ich unikanie lub kompletną eliminację?
- Czy możesz zredukować ich intensywność (próbuj radzić sobie z nimi przez jakiś dłuższy okres czasu, a nie tylko z dnia na dzień)?
- Czy możesz zredukować ich intensywność (próbuj radzić sobie z nimi przez jakiś dłuższy okres czasu, a nie tylko z dnia na dzień)?
- Czy możesz poświęcić odpowiednią ilość czasu i energii potrzebną na zajście zmiany (mogą tu być przydatne: ustalenie celu, techniki gospodarowania czasem, lub strategie odroczonej satysfakcji)?
- Zredukuj intensywność twoich emocjonalnych reakcji na stres.
- Reakcja nerwowa wywoływana jest przez to, jak spostrzegasz niebezpieczeństwo, zarówno to fizyczne, jak i emocjonalne. Czy nie jest tak, że spostrzegasz swoje stresory w sposób przerysowany i/lub robisz z sytuacji która jest tylko skomplikowana - tragedię?
- Czy masz zamiar zrobić komuś przyjemność?
- Czy nie reagujesz zbyt mocno i spostrzegasz rzeczy jako absolutnie pilne i konieczne? Czy odnosisz wrażenie, że musisz dominować w każdej sytuacji?
- Popracuj na tym, by wyrobić sobie bardziej umiarkowane poglądy; spróbuj spostrzegać stres jako coś, z czym jesteś w stanie sobie poradzić, a nie jako coś co cię obezwładnia.
- Postaraj się ograniczyć nadmiar emocji. Patrz na sytuacje z dystansu. Nie trać czasu na negatywne aspekty, nie "gdybaj".
- Naucz się łagodzić swoje fizyczne reakcje na stres.
- Powolne, głębokie oddychanie przywróci pracy serca i oddychaniu normalny tryb.
- Techniki relaksacyjne mogą zredukować napięcie mięśni. Wykorzystanie technik elektronicznego bio-feedbacku mogą pomóc ci w świadomym przejęciu kontroli nad takimi rzeczami jak napięcie mięśni, praca serca, czy ciśnienie krwi (u nas jeszcze mało znana technika terapeutyczna)
- Leki przepisane ci przez lekarza mogą pomóc w łagodzeniu twoich reakcji fizycznych, ale tylko na krótką metę. One nie są rozwiązaniem. Najlepszym długoterminowym rozwiązaniem jest nauczenie się łagodzić te reakcje.
- Zbuduj swoje własne rezerwy.
- Trzy, cztery razy w tygodniu wykonuj odpowiednie ćwiczenia (spokojne, wydłużone, rytmiczne ćwiczenia są najlepsze, do nich możemy zaliczyć spacerowanie, pływanie, jazdę na rowerze lub jogging).
- Jedz dobrze zbalansowane i pożywne posiłki.
- Utrzymuj twoją optymalną wagę ciała.
- Unikaj nikotyny, nadmiaru kofeiny i innych środków pobudzających.
- Łącz pracę z przyjemnościami. Rób sobie przerwy i wyrywaj się z pracy, kiedy tylko możesz.
- Dobrze się wysypiaj. Przestrzegaj tak konsekwentnie twoich godzin snu jak to tylko możliwe.
- Utrzymuj rezerwy emocjonalne.
- Nawiąż kilka przyjaźni lub znajomości o charakterze wzajemnej pomocy.
- Dąż do osiągnięcia realistycznych celów, które mają znaczenie dla ciebie, a nie dla innych.
- Spodziewaj się frustracji, porażek lub smutków.
- Zawsze bądź dla siebie miły i łagodny – bądź sobie przyjacielem.
U progu dorosłości każdy ma już własne strategie radzenia sobie ze stresem. Nadal możliwe jest ich udoskonalanie gdyż konfrontowanie się z sytuacjami trudnymi, stanowiącymi wyzwanie, jest specyficznym treningiem. Pozwala wyrobić umiejętności radzenia sobie z nimi, prowadzi do tego, że następne będą mniej uciążliwe. Nawet sytuacje, w których nie poradziliśmy sobie, dostarczają nowych doświadczeń, pokazują jak nie należy postępować. Przy następnej okazji możemy przystąpić do akcji – bardziej świadomi swoich priorytetów, swoich – może już skorygowanych sposobów radzenia sobie i ich skuteczności. Nie można jednak wyeliminować stresu z życia.
